| Opis |
Jedną z nielicznych wspólnych cech wielu różnorodnych kultur Indian Ameryki Północnej było - i często nadal pozostaje - opieranie się plemiennych tradycji na ustnych przekazach, mądrości przodków i zapamiętanych z dzieciństwa gawędach i opowieściach starców. Nic dziwnego więc, że indiańska literatura pisana jest zjawiskiem stosunkowo nowym, sięgającym zaledwie początków dwudziestego wieku. Pierwszym, który z dumą pisał o swoim indiańskim dziedzictwie, zyskując przy tym niemałą popularność, był Indianin z plemienia Siuksów, Charles Alexander Eastman. Jego własny lud nadał mu imię Ohiyesa, czyli Zwycięzca, i Eastman posługiwał się nim do końca życia. Był pierwszym w USA - obok Apacza Carlosa Montezumy - dyplomowanym lekarzem pochodzenia indiańskiego, znanym pisarzem i działaczem tubylczym, naocznym świadkiem i aktywnym uczestnikiem wielu historycznych wydarzeń oraz największych przemian w dziejach swego ludu.
|
