CD
Marcin Masecki: Die Kunst der Fuge (digipack) [CD]
Artykuł niedostępny
| Kategoria | Klasyka |
| Powiązania | NIA |
| Wykonawca | Marcin Masecki |
| Lista utworów |
|
| Opis |
Marcin Masecki rozpoczął pracę nad Sztuką Fugi Jana Sebastiana Bacha w 2007 roku. Szukając idealnego instrumentu do nagrania utworu - w partyturze nie ma mowy o instrumencie, na który Sztuka Fugi została napisana - Masecki ostatecznie zdecydował się na fortepian, a konkretnie rodzinny Steinway, i postanowił zarejestrować Die Kunst der Fuge na starym dyktafonie kasetowym Panasonic. Swój zamysł tłumaczył następująco: Jest to wrażenie nowe i niespotykane w świecie muzyki klasycznej. (...) Od początku bałem się grać Bacha na fortepianie, gdyż nieuchronnie brzmiał wtedy jak Konkurs Chopinowski. Nagrany na szumiący dyktafon fortepian staje się innym instrumentem. Szum taśmy i naturalna kompresja stwarzają matową szybę, zza której nie słychać już wypolerowanego salonowca, "króla instrumentów", tylko właśnie rzuca się w oczy szerszy kadr - taki, w którym lepiej widać strukturę całego utworu. Die Kunst der Fuge (Sztuka Fugi) to jedno z ostatnich dzieł Bacha, którego kompozytor już nie zdążył ukończyć. Znane są dwie wersje kompozycji: pierwsza zawarta została w pochodzącym z 1742 roku manuskrypcie z dwunastoma fugami i dwoma kanonami. W drugiej, wydanej pośmiertnie w 1751 roku, znalazły się dodatkowo trzy nowe fugi i dwa kanony. To w drugiej wersji znalazła się słynna niedokończona fuga, pod którą syn Bacha, Carl Philipp Emanuel dopisał: "W momencie gdy dźwięki B-A-C-H pojawiają się w kontratemacie, kompozytor zmarł". Obu wersjom przyświeca jednak jedna idea: wnikliwa analiza kontrapunktycznych możliwości tkwiących w jednym muzycznym temacie. Każda z fug - z wyjątkiem ostatniej, niedokończonej - opiera się na tej samej melodii w tonacji d-moll. W kolejnych fugach temat ten poddawany jest jednak modyfikacjom przy wykorzystaniu wszystkich znanych Bachowi zasad polifonii: zostaje odwrócony (wzdłuż osi pionowej i poziomej), rozciągnięty w czasie (dyminucja i augmentacja), nałożony na siebie (stretto) i połączony w najróżniejszych permutacjach z podobnymi zabiegami we wszystkich głosach (fugi są trzy- lub czterogłosowe). Sztuka Fugi stanowi więc przede wszystkim prezentację kunsztu kompozytorskiego, treść jest tu podporządkowana eksploracji polifonicznej formy, w której Bach osiągnął niekwestionowane mistrzostwo. |
| EAN | 5907709922372 |
| Dział | CD |
| Tytuł oryginalny | Marcin Masecki: Die Kunst der Fuge |
| Wykonawca | Marcin Masecki |
| Wykonawca - główny | Marcin Masecki |
| Rok wydania | 2013 |
| Opakowanie | digipack |
| Liczba nośników | [1xCD] |
- według pierwszego rękopisu z 1742:
- 1. Fuga - Marcin Masecki
- 2. Fuga - Marcin Masecki (temat w inwersji)
- 3. Fuga - Marcin Masecki (temat ornamentowany)
- 4. Fuga - Marcin Masecki (temat ornamentowany, prosty i w inwersji, z użyciem stretta)
- 5. Fuga - Marcin Masecki (fuga podwójna)
- 6. Fuga - Marcin Masecki (fuga podwójna, temat ornamentowany, w inwersji)
- 7. Fuga - Marcin Masecki (fuga w stylu francuskim, temat w inwersji, agumentacji i dyminucji)
- 8. Fuga - Marcin Masecki (temat w inwersji, największej agumentacji i dyminucji)
- 9. Canon in Hypodiapason - Marcin Masecki (w oktawie) perpetuus
- 10. Fuga - Marcin Masecki (fuga potrójna, 3-głosowa)
- 11. Fuga - Marcin Masecki (fuga potrójna, 4-głosowa)
- 12. Canon in Hypodiatesseron al roversio per augmentationem - Marcin Masecki (w kwarcie, inwersjii i w augmentacji) perpetuus
- plus dodatki z 1747:
- 13.1 Fuga - Marcin Masecki (fuga lustrzana, 4-głosowa- rectus)
- 13.2 Fuga - Marcin Masecki (fuga lustrzana, 4-głosowa - inversus)
- 14.1 Fuga - Marcin Masecki (fuga lustrzana, 3-głosowa - inversus)
- 14.2 Fuga - Marcin Masecki (fuga lustrzana, 3-głosowa - rectus)
- 12a. Canon al roverscio et per augmentationem - Marcin Masecki (w inwersjii i augmentacji) druga wersja
Marcin Masecki
Klasyka
Muzyka CD