| Opis |
Runy to system nie tylko wróżebny, ale przede wszystkim magiczny. Sakralne znaki niosą w sobie potężną energię, która odpowiednio wykorzystana może pomóc w lepszy, kierowaniu życiem, ugruntować pozycję zawodową i zwiększyć, bądź umocnić stan posiadania.
Unikalna wiedza, jaką przekazano w tej książce pozwala na samodzielne tworzenie zapisów magicznych, zaklęć i formuł, które mogą posłużyć do tworzenia ochrony, przywracania zdrowia, zmiany biegu wydarzeń.
Książka zawiera informacje dotyczące różnych forma pisma runicznego: futharku klasycznego, islandzkiego, anglosaskiego, armeńskiego. Symbole, zaklęcia i napisy magiczne stanowią niezaprzeczalny atut tej wyjątkowej pozycji.
Spis treści:
Przedmowa...... 9
III. Wprowadzenie..... 13
Ostrzeżenie..... 13
1. Historia run..... 18
2. Kim byli druidzi?..... 24
3. Gwidon von List i jego teorie..... 33
III. Futhark klasyczny i armeński..... 40
1. Jak odkryto runy (legenda)..... 40
2. Runiczny alfabet..... 42
3. Futhark klasyczny (24 znaki)..... 43
4. Yggdrasill i Drzewo Życia..... 46
5. Runy a numerologia..... 48
6. Struktura run armeńskich..... 50
III. Praca z runami..... 53
1. Twoje runy..... 53
2. Atrybuty..... 55
3. Rytuały..... 57
4. Znaki Portalu..... 61
5. Kaligrafia..... 63
6. Analiza imion runicznych..... 64
IV. Runiczne talizmany..... 68
1. Jak i po co robi się talizmany?..... 68
2. Przygotowanie i uświęcenie..... 71
3. Skrypt runiczny..... 73
4. Sens runicznych napisów..... 76
5. Palindromy..... 80
6. Słowa-zaklęcia..... 81
7. Bindruny..... 82
8. Przykłady run połączonych..... 84
9. Teutońskie runy łączone..... 86
10. Znaki wiedźm..... 86
11. Galdry..... 89
12. Czyste symbole..... 90
13. Kodowe i kalendarzowe znaki..... 93
14. Uzupełniające znaki..... 96
IV. Joga runiczna..... 99
1. Mantry..... 99
2. Mudry..... 100
3. Asany..... 102
VI. Dywinacja..... 104
1. Trzy rodzaje runicznej dywinacji..... 104
2. Rozkłady..... 107
2.1. Jedna runa (według Lisy Peschel)..... 108
2.2. Trzy runy (według Ralpha Bluma)..... 109
2.3. Krzyż runiczny (według Ralpha Bluma)..... 110
2.4. Dwanaście domów..... 110
2.5. Siedem run (według Lisy Peschel)..... 112
2.5.1. Siedem run (według Hajo Banzhafa)..... 113
2.6. Synastryczny..... 113
2.7. Dworzec dla dwojga (według Hajo Banzhafa)..... 114
2.8. Rozkład karmiczny (według Ralpha Bluma)..... 115
2.9. Dziewięć światów (według Klausa Würtnera)..... 116
2.10. Rozkład szamański..... 117
2.11. Medytacja..... 120
IVII. Znaczenia run..... 122
1. Futhark starszy..... 122
2. Futhark młodszy i Wiking-futhark..... 156
3. Runy armeńskie..... 169
4. Znaczenia dodatkowych run w talii Haendla..... 213
5. Archetypy arturiańskie..... 223
VIII. Załączniki ..... 242
1. Pochodzenie świata i bogów..... 242
1.1. Powstanie świata..... 242
1.2. Bogowie i ich życie..... 247
1.3. Zniszczenie świata, ..... czyli zmierzch bogów (Ragnarök)..... 249
1.4. Odrodzenie świata..... 251
2. Rytuał ochronny pomieszczeń..... 252
3. Ochrona samochodu..... 254
4. Przykłady..... 259
4.1. Imiona własne..... 259
4.2. Magiczne formuły..... 260
4.3. Armeńskie formuły..... 266
5. Znaczenie liczb..... 268
6. Tabele znaków alfabetycznych..... 272
6.1. Futhark islandzki (młodszy)..... 272
6.2. Futhark anglosaksoński..... 273
6.3. Futhark armeński..... 274
6.4. Futhark klasyczny (starszy)..... 276
Fragment:
Runy, w odróżnieniu od kart Tarota, to system nie tyle mantyczny, ile magiczny. To znaczy wróżyć przy ich pomocy również można, jednakże najważniejsza ich zaleta to prawie idealne przystosowanie do wykonywania różnorodnych magicznych operacji, poczynając od dobrania ezoterycznego imienia, a kończąc na przygotowaniu talizmanów ochronnych i przynoszących szczęście napisów, ochrony pomieszczeń, samochodów, domku letniskowego itp. Mogą służyć do medytacji, uzdrawiania i zmieniania biegu wydarzeń.
Przewidywać przyszłość z run jest trudniej niż z kart Tarota, ponieważ zamiast rysunku bogatego w symbolikę i wywołującego od razu ciąg skojarzeń mamy do czynienia z czystym symbolem, którego sens wcale nie jest tak oczywisty, a wręcz odwrotnie, częstokroć głęboko ukryty na poziomie mitologicznej, a to znaczy bardzo starej świadomości, w egregorach rodowej i karmicznej pamięci.
Dlatego kurs, a dokładniej pełne dwa seminaria poświęcone runologii, materiały do których są zebrane w tej książce, wymagają praktyki, pracy rękami, a nie tylko zaznajomienia się teoretycznego. Przecież działania magiczne opierają się na odczuciach, a odczuć najczęściej nie można przekazać słowami.
Ten, kto chce opanować tę starą sztukę, musi krok za krokiem wykonać opisywane dalej operacje, wypróbować je po dwakroć, a nawet i po trzykroć, żeby zrozumieć zasady leżące u ich podstaw. Znając zasady zawsze będziesz mógł sam potem skonstruować potrzebny znak, ułożyć magiczny napis, przygotować talizman i zinterpretować wylosowane runy, nie posiłkując się przy tym opracowaniami innych. Tym bardziej, że jedna z głównych zasad ezoteryki głosi: największy efekt daje to, co zrobiłeś samodzielnie.
Stąd wypływa zalecenie: załóż sobie zeszyt, w którym będziesz zapisywał znalezione znaki, warianty zapisywania imion i formułek magicznych. One mogą przydać się w przyszłości, kiedy będziesz chciał pomóc drugiemu człowiekowi w przypadku analogicznych problemów.
Tam również można zapisywać najbardziej użyteczne zaklęcia znalezione w książkach lub zdobyte od innych praktykujących runologów. Przy czym zarówno znaków, jak i zaklęć wcale nie trzeba zapisywać dosłownie. Zresztą one nawet same z siebie będą się modyfikować, tworząc nowe formy, należące już tylko do Ciebie.
Runy jako system, nawet tak względnie nowy, jak futhark armeński, mają znacznie starsze podstawy, niż wszystkie współczesne talie Tarota i pracują z energiami, które mogą stać się niebezpieczne dla współczesnego człowieka. Dlatego runolog powinien po pierwsze zachowywać ogólne zasady technik magicznego bezpieczeństwa*, a po drugie odnosić się do każdej bez wyjątku runy ostrożnie i z szacunkiem. Z tego powodu poszczególne ostrzeżenia podawane są przy opisie konkretnej runy, jednakże trudno uwzględnić wszystko, dlatego najważniejsze w tym przypadku jest pamiętać o zasadzie: jeśli czegoś nie jesteś pewien, to lepiej nie ryzykuj i wybierz mniej skuteczny, ale za to bezpieczniejszy wariant.
Rozwój ludzkiej świadomości w swoim przebiegu ewoluuje od prostego poziomu ku coraz bardziej złożonemu, ta zasada dotyczy również i magii. Dlatego nie naśladuj ślepo starych ksiąg i nie wypełniaj bezmyślnie dawnych instrukcji. Jeśli tysiąc lat temu ludzie musieli wykonywać wszystkie operacje na poziomie materialnym, to teraz wystarczy, gdy wykonasz je na planie niewidzialnym, na poziomie astralnym i mentalnym.
Podamy przykład. Pewien współczesny runolog ucząc się ze starożytnych źródeł wykonywał wszelkie zalecenia i wskazówki dosłownie. Napisane, że runy trzeba rysować krwią - on nacinał sobie nożem rękę i rysował krwią. Napisane, że należy tańczyć nago przy pełni Księżyca - on tańczył. Napisano, że powinno się odbyć podróż do Walhalli - no i on odprawił się tam na spotkanie bogów jako nieproszony gość. Lecz my, na początku Ery Wodnika staliśmy się subtelniejsi, wrażliwsi, choć stare egregory pozostały takimi jakimi były! Są one potężne, to prawda, a w dodatku prymitywne i niebezpieczne, wszystko przyjmują dosłownie, dlatego ten człowiek poważnie zachorował i z wielkim trudem powrócił do zdrowia, jego firma została poddana szczegółowym i uporczywym kontrolom, a w dodatku o mały włos, a żona by od niego odeszła. Na szczęście w porę się opamiętał.
A oto inny przykład: początkująca wiedźma zdecydowawszy się poprawić swoją sytuację finansową narysowała runami papier w kształcie jednego dolara (również własną krwią), a potem przyszła do jednego z autorów książki dowiedzieć się, dlaczego ten talizman nie działa. Odpowiedź jest prosta - nie działa, ponieważ ludzie się zmienili. Tym bardziej, że wiele rytuałów runicznych uległo chrystianizacji i w początkowych stadiach pracy najlepiej korzystać właśnie z takich, a nie z typowo pogańskich, to znaczy wypowiadając inwokację na przykład W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, bez przywoływania starożytnych bogów. Tak będzie bezpieczniej.
Nie należy również podróżować nigdzie i w żadnej postaci, żeby uniknąć ewentualnej negatywnej lub po prostu ostrej reakcji ze strony starożytnych pól energoinformacyjnych, wszak są to albo stare egregory, albo dawni bogowie. Mówiąc inaczej, jeśli chcesz odwiedzić Walhallę, nie zapomnij wziąć ze sobą czapki - niewidki.
W związku z tym poważna praca z runami wymaga przestrzegania pewnych reguł. Rytuał wprowadzający, inwokacja, konfiguracja przestrzeni, rozłożenie atrybutów, medytacja i dopiero potem przystępujemy do wykonania potrzebnej operacji, zaś po jej wykonaniu nie zapomnij o podziękowaniu, zamknięciu przestrzeni i schowaniu atrybutów. Owszem, można tego nie robić, lecz efekt straci na sile i nie będzie taki, jak trzeba, a jeśli zależy Ci na pozytywnym wyniku, to chyba warto się potrudzić.
Jak już wspominaliśmy, książka zawiera treść dwóch seminariów - futhark klasyczny i armeński. Pierwsze umożliwia zapoznanie się z podstawowym systemem run, składającym się z 24 znaków i jedną pustą, a także krótko opisuje wykorzystanie islandzkiego i anglosaskiego futharku. Wszystkie te systemy są wykorzystywane przede wszystkim w działaniach magicznych, ale nadają się również do przewidywania przyszłości.
Futhark armeński oprócz tych dwóch funkcji ma jeszcze i trzecią - uzdrawiającą lub inaczej harmonizującą. Do tego systemu włącza się również mantry, czyli teksty lub śpiewy do medytacji, które można wykorzystywać zarówno jako zaklęcia, mudry - układy palców rąk i asany - pozy jakie przyjmuje człowiek przypominające kształtem litery alfabetu.
W zasadzie tą trzecią funkcję mają i starożytne futharki, a w związku z tym doświadczony runolog będzie umiał na ich bazie zbudować swój własny system medytacji, lecz armanik, który powstał na początku XX wieku, był specjalnie tworzony w tym celu, dlatego mantry, mudry i asany są po prostu w nim lepiej opracowane. Nie bez przyczyny legł on u podstaw wielu podręczników, a nawet kart Tarota (na przykład talia Haendla).
Niektórzy, szczególnie zachodni, runolodzy wolą podczas pojedynczej sesji używać jeden rodzaj futharku, pozostając w sferze działania określonego egregoru. Podczas wróżenia istotnie jest to jedyny możliwy do przyjęcia wariant, choćby z tego względu, że mieszać ze sobą dwa lub trzy komplety run w jednym rozkładzie jest technicznie niewygodne. Jednakże podczas działań magicznych, przy układaniu napisów i sporządzaniu talizmanów pozostawanie przy jednym komplecie jest wręcz niemożliwe, jako że runy mogą się powtarzać (tak jak litery) i jeden zestaw nie wystarczy do wykonania zamierzonego zadania lub rozwiązania konkretnego problemu. Dlatego my i w praktyce, i w tej książce często korzystamy z połączeń run różnych futharków, zwracając się tym samym do energii nie jednego, lecz kilku egregorów. Na ten temat więcej informacji znajdzie Czytelnik na kolejnych kartkach książki.
Natomiast w każdym przypadku najważniejszą sprawą w pracy runologa jest praktyka. U różnych autorów Czytelnik znajdzie różne zaklęcia, inwokacje, mantry, mudry i asany, ale najistotniejsze jest tutaj to, by zrozumieć zasadę, a nie bezmyślnie kopiować rysunki z książek. Wypracuj swój system, naucz się lawirować między wymaganiami technik bezpieczeństwa przy działaniach magicznych a swobodnym eksperymentowaniem, a w Twoich rękach znajdzie się doskonałe narzędzie służące do korygowania własnego życia zgodnie z Twoją wolą i do pomagania innym ludziom.
|
