KSIĄŻKA

Japońskie klasy czasownikowe w perspektywie diachronicznej [KSIĄŻKA]

Czasownik stanowił i nadal stanowi w języku japońskim najbardziej rozbudowaną pod względem morfologicznym kategorię leksykalną. Z tego też względu w ciągu trzynastu wieków udokumentowanej piśmiennictwem historii tego języka to właśnie system czasowników uległ największym zmianom. Fakt ten pozwala jednocześnie dokonać rekonstrukcji stanu parajapońskiego w tej dziedzinie na skalę nieosiągalną w pozostałych podsystemach japońszczyzny.
Monografia niniejsza prezentuje szczegółową charakterystykę japońskich klas czasownikowych, poczynając od najstarszych zabytków ciągłych, spisanych w VIII wieku n.e., aż po współczesność. Stanowi to punkt wyjścia do odtworzenia metodą rekonstrukcji wewnętrznej pierwotnego zasobu klas werbalnych oraz niektórych z ich form fleksyjnych, co z kolei pozwala na wskazanie istotnych, wykraczających daleko poza przypadkowość, analogii z językami tureckim, mongolskim, tunguzo-mandżurskimi oraz koreańskim. Niepoślednie miejsce w przedstawionej teorii zajmują kwestie starojapońskich samogłosek, które dokładnie opisano w rozdziale początkowym, jak również bardzo typowe dla japońszczyzny czasownikowe derywaty przechodnie i nieprzechodnie.
Książka jest pierwszą wydaną w Polsce monografią poświęconą historyczno-porównawczemu językoznawstwu japońskiemu i dotyczy zagadnień w istocie fundamentalnych dla japońskiej lingwistyki diachronicznej i genealogicznej.

Autor ukończył studia magisterskie z filologii japońskiej (1999) i filologii tureckiej (2002) na Uniwersytecie Jagiellońskim. W roku 2004 uzyskał tamże stopień doktora w zakresie językoznawstwa. Specjalizuje się w gramatyce historycznej języka japońskiego, prowadzi badania nad językiem starojapońskim i klasycznym oraz nad związkami genetycznymi japońszczyzny w szczególności z tzw. językami ałtajskimi; zajmuje się również językiem starotureckim. W latach 2002-2004 przebywał jako stypendysta Fundacji Japońskiej na Tokijskim Uniwersytecie Języków Obcych. Od 2004 roku jest zatrudniony w Instytucie Filologii Orientalnej Uniwersytetu Jagiellońskiego; prowadzi m.in. zajęcia z gramatyki opisowej współczesnego i klasycznego języka japońskiego.