KSIĄŻKA

Góry Wołają [KSIĄŻKA]

Reprint wydanego w 1939 r. albumu fotograficznego - wędrówki z obiektywem po polskich górach, od Olzy po rzekę Czeremosz. Wspaniałe zdjęcia, z których spora część została wyłoniona na zimowym konkursie Ministerstwa Komunikacji, zostały okraszone ciekawymi, przenoszącymi czytelnika w epokę przedwojenną, podpisami. Zapierające dech w piersiach górskie krajobrazy przeplatane są nietuzinkowymi wizerunkami górali karpackich. Całość została poprzedzona wstępem literackim Rafała Malczewskiego - wybitnego felietonisty, pisarza, malarza i taternika. "(...) Naszym górom nie trzeba robić reklamy. Są na tyle dostojne i piękne, że trafiają wprost do serc tysięcy. Jakże niedawno jeszcze mało kto zajmował się nimi, oczywiście poza Tatrami. W szybkim tempie zaczęto odkrywać znaczenie całej olbrzymiej reszty (...). Wychynął się człowiek z kamiennych więzień i nie chce do nich wracać na stałe. Poznał piękno wolnej przestrzeni i wartości nie tkniętej jeszcze szablonem mechanicznej cywilizacji człowieka. Skoro zaś istota z nizin zwróciła swój przemęczony wzrok ku górom, skoro odetchnęła powietrzem czystym, swobodą i ogromem idącego ku niebu świata, poznała, że tam najprędzej znajdzie źródło odrodzenia(...)."

Reprint wydanego w 1939 r. albumu fotograficznego - wędrówki z obiektywem po polskich górach, od Olzy po rzekę Czeremosz. Wspaniałe zdjęcia, z których spora część została wyłoniona na zimowym konkursie Ministerstwa Komunikacji, zostały okraszone ciekawymi, przenoszącymi czytelnika w epokę przedwojenną, podpisami. Zapierające dech w piersiach górskie krajobrazy przeplatane są nietuzinkowymi wizerunkami górali karpackich. Całość została poprzedzona wstępem literackim Rafała Malczewskiego - wybitnego felietonisty, pisarza, malarza i taternika. "(...) Naszym górom nie trzeba robić reklamy. Są na tyle dostojne i piękne, że trafiają wprost do serc tysięcy. Jakże niedawno jeszcze mało kto zajmował się nimi, oczywiście poza Tatrami. W szybkim tempie zaczęto odkrywać znaczenie całej olbrzymiej reszty (...). Wychynął się człowiek z kamiennych więzień i nie chce do nich wracać na stałe. Poznał piękno wolnej przestrzeni i wartości nie tkniętej jeszcze szablonem mechanicznej cywilizacji człowieka. Skoro zaś istota z nizin zwróciła swój przemęczony wzrok ku górom, skoro odetchnęła powietrzem czystym, swobodą i ogromem idącego ku niebu świata, poznała, że tam najprędzej znajdzie źródło odrodzenia(...)."