KSIĄŻKA
Abc Biometrów - Leszek Matela [KSIĄŻKA]
Artykuł niedostępny
| Kategoria | Pozostałe |
| Autor | Leszek Matela |
| Ilość stron | 136, 140, 135 |
| Okładka | miękka, broszurowa |
| Opis |
Książka ABC biometrów w sposób klarowny i przejrzysty wprowadza czytelnika w świat praktyki radiestezyjnej z wykorzystaniem specjalnych przyrządów pomiarowych zwanych biometrami. Ich przeznaczeniem jest zapewnienie radiestecie wystarczającej koncentracji na badanym zakresie tematycznym, a więc np. na wykazie ziół, zawartości witamin, czy parametrach wody. Biometry stanowią ogromne wsparcie w pracy radiestezyjnej oraz bogate źródło specjalistycznej wiedzy. Autor książki jest znanym w Polsce i za granicą radiestetą, publicystą i badaczem zjawisk nieznanych. Terminował przed laty u najznakomitszych radiestetów w kraju jak i w Niemczech oraz w Szwajcarii a dziś sam prowadzi cieszące się uznaniem kursy radiestezji. Jego dotychczasowe książki o radiestezji uważane są za jedne z najlepszych. To samo dotyczy artykułów z tej dziedziny, które ukazały się nie tylko w Polsce, ale i w Niemczech, Szwajcarii, Austrii, USA, Wielkiej Brytanii oraz na Węgrzech. Na międzynarodowym seminarium radiestezyjnym w Larnace na Cyprze otrzymał medal za swoją działalność na polu popularyzacji radiestezji. Książka ABC biometrów w sposób klarowny i przejrzysty wprowadza czytelnika w świat praktyki radiestezyjnej z wykorzystaniem specjalnych przyrządów pomiarowych zwanych biometrami. Ich przeznaczeniem jest zapewnienie radiestecie wystarczającej koncentracji na badanym zakresie tematycznym, a więc np. na wykazie ziół, zawartości witamin, czy parametrach wody. Biometry stanowią ogromne wsparcie w pracy radiestezyjnej oraz bogate źródło specjalistycznej wiedzy. Zdolności radiestezyjne posiada większość z nas. Trzeba je tylko odkryć i wyćwiczyć. Dzięki tej książce, krok po kroku, można nauczyć się posługiwania się biometrami. Znajdziecie w niej Państwo, jak w rzadko którym podręczniku radiestezji, kompletny zestaw biometrów, które możecie Państwo, w zależności od stopnia zaawansowania oraz potrzeb, wykorzystać na użytek własny i swoich najbliższych. Książka przeznaczona jest zarówno dla początkujących jak i zaawansowanych. 1. Wstęp 9 2. Podstawy użycia wahadła do pracy z biometrami ..... 10 2.1. Zasady posługiwania się wahadłem..... 10 2.2. Sposób trzymania wahadła..... 10 2.3. Podstawowe ruchy wahadła ..... 11 2.4. Ruchy prawoskrętne i lewoskrętne wahadła..... 12 2.5. Badania porównawcze promieniowań..... 13 2.6. Ustalanie daty przy pomocy biometru..... 14 2.7. Badanie biowitalności..... 19 2.7.1. Pomiar w skali Bovisa..... 19 2.7.1.1. Badanie bezpośrednie..... 20 2.7.1.2. Badanie z wykorzystaniem świadka radiestezyjnego..... 21 2.7.1.3. Dziesięciokąt jako wzmacniacz świadka radiestezyjnego..... 21 2.7.2. Pomiar w skali dr Marty..... 23 2.8. Pomiar zdolności radiestezyjnych (wrażliwości radiestezyjnej)..... 24 2.9. Kontrola wyników..... 25 2.9.1. Sprawdzanie wyników biometrem..... 25 2.9.2. Sprawdzanie wyników za pomocą testu kinezjologicznego ..... 26 2.10. Znalezienie przyczyn błędów..... 27 3. Praktyka radiestezyjna z biometrami..... 28 3.1. Biometry uniwersalne ..... 28 3.1.1. Uniwersalny biometr dwustronny..... 28 3.1.2. Kolisty biometr procentowy..... 31 3.1.3. Koliste biometry liczbowe..... 32 3.1.4. Kolisty biometr literowy..... 33 3.2. Analiza obciążeń środowiskowych..... 34 3.2.1. Biometr do analizy obciążeń środowiskowych..... 34 3.2.2. Ogólna skala obciążeń ..... 35 3.2.3. Dziesięciostopniowa skala szkodliwości..... 36 3.3. Pomiar mocy promieniowania..... 37 3.3.1. Skala 10-stopniowa..... 37 3.3.2. Zasady skali Bovisa..... 38 3.3.3. Zasady skali B-S-M..... 38 3.3.4. Biometr do określania zakresów skali B-S-M..... 39 3.3.5. Biometry szczegółowe do pomiaru poszczególnych zakresów ..... 40 3.4. Określanie rodzaju zanieczyszczenia środowiska..... 42 3.4.1. Pomiary zanieczyszczeń elektromagnetycznych środowiska..... 43 3.4.1.1. Pomiar oddziaływania pól EM..... 44 3.4.2. Badanie zanieczyszczeń chemicznych w środowisku mieszkalnym..... 46 3.4.2.1.Rakotwórcze związki chemiczne ..... 46 3.4.2.2. Szkodliwe toksyny w farbach, klejach, rozpuszczalnikach..... 47 3.4.2.3. Zanieczyszczenia powietrza (zewnętrzne) ..... 48 3.4.2.4. Zanieczyszczenia biologiczne w środowisku mieszkalnym..... 49 3.4.3. Określanie rodzaju zanieczyszczeń żywności..... 50 3.4.3.1. Zanieczyszczenia chemiczne żywności..... 51 3.4.3.2. Naturalne substancje toksyczne w żywności..... 52 3.4.3.3. Szkodliwe barwniki spożywcze..... 53 3.4.3.4. Konserwanty..... 54 3.4.3.5. Antyutleniacze i emulgatory..... 55 3.4.3.6. Zanieczyszczenia biologiczne produktów spożywczych ..... 57 3.5. Biometry do poszukiwania wody i jej badań..... 58 3.5.1. Pomiar głębokości cieku..... 58 3.5.2. Pomiar wydajności ujęcia wody..... 59 3.5.3. Pomiar twardości wody..... 59 3.5.4. Klocek pomiarowy z parametrami ujęcia wody..... 59 3.5.5. Uniwersalny biometr półkolisty do badań ujęć wodnych ..... 61 3.5.6. Specjalistyczne biometry do badania parametrów wody ..... 62 3.5.7. Biometr do pomiaru stopnia twardości wody w mval /dm3 ..... 63 3.5.8. Biometr do pomiaru odczynu pH..... 64 3.5.9. Czystość bakteriologiczna wody..... 65 3.6. Biometry diagnostyczne..... 66 3.6.1. Pomiar obciążenia organizmu promieniowaniem geopatycznym..... 66 3.6.2. Pomiar obciążenia organizmu promieniowaniem radioaktywnym..... 67 3.6.3. Biometr diagnostyczny dr Wooda..... 68 3.6.4. Angielski biometr diagnostyczny..... 69 3.6.5. Badanie stref diagnostycznych na dłoniach..... 70 3.6.6. Biometr kręgosłupa..... 72 3.6.7. Biometr człowieka astronomicznego..... 74 3.6.8. Diagnoza pracy czakr..... 75 3.6.9. Uproszczona diagnoza aury..... 76 3.6.10. Testowanie stanu energetycznego..... 77 3.6.11. Testowanie meridianów..... 78 3.6.12. Pomiar ciśnienia krwi..... 79 3.6.13. Strefy diagnostyczne na głowie..... 80 3.6.14. Testowanie sprawności układów ..... 82 3.6.15. Dobieranie składu substancji..... 84 3.6.16. Aparat Nareta..... 85 3.6.17. Analiza witamin, mikroelementów i substancji toksycznych..... 86 3.6.18. Dobór ziół i roślin leczniczych..... 87 3.6.19. Badanie ładunków ujemnych i dodatnich ..... 89 3.6.20. Biometr z jotą jako wzmacniaczem..... 90 3.6.21. Analiza ogólna kolorów radiestezyjnych ..... 91 3.6.22. Szczegółowa analiza kolorów..... 92 3.6.23. Testy biometryczne organów..... 93 3.6.23.1.Testowanie kości i stawów..... 94 3.6.23.2. Ustalanie podłoża chorób..... 95 3.7. Ustalenie działań terapeutycznych..... 97 3.7.1. Esencje kwiatowe dr Bacha..... 97 3.7.2. Aromaterapia..... 99 3.7.3. Homeopatia..... 103 3.7.4. Terapia kamieniami szlachetnymi i minerałami..... 110 3.7.5. Sole Schüsslera..... 115 3.7.6. Oddziaływanie drzew i roślin..... 116 3.7.7. Oddziaływanie dźwięków..... 119 3.7.8. Wodolecznictwo..... 120 3.8. Inne biometry..... 122 3.8.1. Określanie pogody..... 122 3.8.2. Biometry do kształtowania charakteru..... 123 3.8.3. Runy..... 126 3.8.4. I Cing..... 128 4. Zakończenie..... 131 5. Bibliografia..... 132 5.1. Wybór książek dotyczących wahadlarstwa i radiestezji..... 132 5.2. Bibliografia ważniejszych artykułów Leszka Mateli omawiających zagadnienia radiestezji i tematy pokrewne ..... 133 5.3. Bibliografia publikacji książkowych Leszka Mateli poświęconych radiestezji i zagadnieniem pokrewnym..... 135 Biometr człowieka astronomicznego Wstęp We współczesnym świecie wyraźnie przejawia się tendencja do daleko posuniętej specjalizacji różnych dziedzin wiedzy. W związku z tym ludziom coraz trudniej o wgląd w to, co się wokół nich dzieje, coraz trudniej o orientację w otaczającym świecie. Taką szansę daje nam radiestezja, uniwersalna metoda pomiarowa i poznawcza. Rozwinięcie i uszczegółowienie pomiarów radiestezyjnych umożliwia stosowanie biometrów. Biometr jest rodzajem radiestezyjnego przyrządu pomiarowego składającego się z liniału z podziałką. Biometry mogą być linearne i koliste, mogą posiadać formę diagramów i tabel. Mogą też przedstawiać jakiś rysunek bądź schemat. Ich przeznaczeniem jest zapewnienie radiestecie wystarczającej koncentracji na badanym zakresie tematycznym, a więc np. na wykazie ziół, zawartości witamin czy parametrach wody. Istnieje wiele biometrów i ciągle tworzy się nowe. Posługiwanie się biometrami stanowi ogromne wsparcie w pracy radiestezyjnej. Częścią biometra, prócz podziałki, jest również pole przeznaczone na kontakt z badanym obiektem lub miejscem na tzw. świadka radiestezyjnego, czyli próbki danej substancji. Za twórcę biometrów uważany jest francuski radiesteta Antoine Bovis. W zasadzie biometry przeznaczone są do pracy z wahadłem i tylko przy niewielu rodzajach pomiarów mogą być używane różdżki (i to jednoramienne przede wszystkim). Przyjrzyjmy się więc, jak używa się wahadła do pracy z biometrami. Podstawy użycia wahadła do pracy z biometrami Zanim przejdziemy do właściwego wykorzystywania biometrów radiestezyjnych, opanujmy lub powtórzmy podstawowe ćwiczenia niezbędne do praktyki wahadlarskiej. Zasady posługiwania się wahadłem Aby nauczyć się posługiwania wahadłem, należy zdać sobie sprawę jakie jest źródło ruchów wahadła. Otóż opierają się one na mimowolnych ruchach mięśni rąk. Instrumentem badawczym w radiestezji jest sam człowiek, który swoją sferą podświadomą i nadświadomą odbiera znacznie szerszy zakres rzeczywistości niż za pomocą zmysłów. Ruchy wahadła i ich odczytywanie to sposoby porozumiewania się z własną pod- i nadświadomością. Dlatego ważna jest koncentracja na wykonywanym pomiarze oraz odpowiednia interpretacja ruchów wahadła. Użycie biometru znacznie pomaga w koncentracji na badaniu, które przeprowadzamy. Sposób trzymania wahadła Najpierw znajdujemy miejsce na sznurku, za które powinniśmy trzymać wahadło. Ćwiczenia wykonujemy siedząc przy stole. Jedną rękę kładziemy, a łokieć drugiej opieramy o stół. Do trzymania sznurka używamy palca wskazującego i kciuka prawej dłoni (leworęczni mogą trzymać wahadło w lewej ręce). Chwytamy sznurek tuż przy zawieszeniu wahadła. Jeśli sznurek wystaje, chowamy go w dłoni, aby się nie plątał. Koncentrujemy się na zadaniu znalezienia najlepszego miejsca na sznurku do uchwycenia wahadła. Powoli opuszczamy wahadło zmieniając miejsce trzymania nitki. Posuwamy się powoli ku górze nitki. Gdy uchwycimy ją w odpowiednim miejscu, odczujemy lekkość i płynność ruchów wahadła. Miejsce to zaznaczamy za pomocą kolorowego koralika lub węzełka. Pracując z wahadłem będziemy zawsze trzymali sznurek wahadła za ów koralik lub węzełek. Pamiętajmy, aby nie napinać mięśni. Nie oczekujmy nagłych i szybkich ruchów wahadła. Wystarczy, że wahadło trzymane za nitkę w danym punkcie zacznie wykonywać nieznaczne ruchy. Jeśli za pierwszym razem dojdziemy do końca nitki i nie znajdziemy właściwego miejsca, odprężmy się przez chwilę i powtórzmy poszukiwania, począwszy od zawieszenia wahadła. Jeśli i to nie pomoże, próbujmy w innym dniu odblokować się i przeprowadzić analogiczne próby. Innym wyjściem jest też chwytanie wahadła przy dalszych ćwiczeniach po prostu w połowie sznurka oraz praca nad własną wrażliwością i kontaktem z intuicją. Pamiętajmy, że do pracy z biometrami używamy najlepiej wahadła ze spiczastym czubkiem. Terapia kamieniami szlachetnymi i minerałami Podstawowe ruchy wahadła Poćwiczmy jeszcze ruchy wahadła. Przed każdym ćwiczeniem lekko uderzamy wahadłem o brzeg stołu lub ścianę w celu rozładowania. Do podstawowych ruchów wahadła należą: - krążenia prawoskrętne (zgodne z ruchem wskazówek zegara), - krążenia lewoskrętne (przeciwne do ruchu wskazówek zegara), - oscylacje podłużne (wzdłuż ciała radiestety, od prawej strony do lewej), - oscylacje poprzeczne (w poprzek ciała, od brzucha i klatki piersiowej na zewnątrz). Najpierw świadomie poruszmy wahadłem, aby wykonać cztery wymienione ruchy. Następnie przeprowadźmy ćwiczenie, w którym to wahadło przejdzie od ruchów okrężnych prawoskrętnych do oscylacji poprzecznych. Połóżmy przed sobą na stole jabłko. Doprowadźmy wahadło do krążenia. Zadajmy pytanie: Gdzie znajduje się jabłko?. Przyjmujemy założenie. Wahadło poprzez oscylacje poprzeczne (od ciała na zewnątrz) wskaże kierunek, w którym się jabłko znajduje. Zadanie jest oczywiście łatwe, ponieważ jabłko leży przed nami w widocznym miejscu. Będziemy wykonywać bardziej skomplikowane ćwiczenia. Na razie chodzi o wyćwiczenie zmiany ruchów wahadła w reakcji na napływające bodźce. Ruchy prawoskrętne i lewoskrętne wahadła Spróbujmy teraz poćwiczyć krążenia prawoskrętne zgodne z ruchem wskazówek zegara. Tego typu ruchy interpretowane są zazwyczaj jako sygnał potwierdzający. Nadajemy wahadłu ruch oscylujący. Będzie to pozycja wyjściowa do badań. Znacznie łatwiej uzyskiwać odpowiedzi, gdy wahadło jest w ruchu. Postawmy pytanie, na które wiemy, że odpowiedź brzmi: tak. Powiedzmy, że ćwiczenia wykonujemy w sobotę. Zadajemy więc pytanie: Czy dzisiaj (w miejscu gdzie się znajduję) jest sobota?. Wahadło z oscylacji winno przejść do krążenia zgodnie ze wskazówkami zegara, bo taki ruch przyjęliśmy, gdy odpowiedź będzie brzmiała: tak. Zwróćmy uwagę na precyzyjne stawianie pytań. W tym celu podkreśliliśmy, że pytanie dotyczy miejsca badań, gdyż np. w Australii w danej chwili może być już niedziela. Zawsze tak formułujmy pytania, aby wahadło mogło odpowiedzieć jednoznacznie: tak lub nie. Wykonajmy następne ćwiczenie z odpowiedzią przeczącą. Nadajemy wahadłu ruch oscylujący. Przyjmujemy założenie, że wahadło przejdzie od oscylacji do krążeń lewoskrętnych, gdy odpowiedź zabrzmi: nie. Postawmy na przykład pytanie: Czy dzisiaj jest wtorek (wymieniamy dowolny dzień, aby odpowiedź była negatywna). Wahadło zacznie krążyć w przeciwną stronę w stosunku do ruchu wskazówek zegara. Najlepiej przyjąć następującą konwencję mentalną (sposób odczytywania ruchów sprzętu radiestezyjnego): - ruchy koliste - jednoznaczna odpowiedź na tak lub na nie, - ruchy eliptyczne - odpowiedź mniej pewna, a więc: nie całkiem, trochę, niekiedy itp., - bezruch wahadła - informuje o braku możliwości odpowiedzi lub o źle postawionym pytaniu. Pamiętajmy, że możemy ustalić dowolną konwencję ruchów. Nie powinno się jej jednak potem zmieniać. Osoby, które przyzwyczaiły się do innej konwencji, mogą pozostać przy wyuczonej wcześniej interpretacji wskazań wahadła, jeśli stosowana jest ona przez nie od dawna i daje prawidłowe wyniki w pracy radiestezyjnej. Jeśli te warunki nie są spełnione, warto zadać sobie nieco trudu i przyzwyczaić się do podanej wyżej konwencji, którą stosuje większość radiestetów. Ta sama uwaga dotyczy osób leworęcznych. Powtórzmy poprzednie ćwiczenie, pytając o różne rzeczy i obserwujmy ruchy wahadła. Najpierw pytania winny dotyczyć kwestii, w których znamy odpowiedź na pytanie, a następnie spraw, co do których nie znamy odpowiedzi, ale możemy je łatwo sprawdzić i zweryfikować. Pamiętajmy, że pytania trzeba redagować w ten sposób, aby wahadło mogło odpowiadać tak lub nie. Gdy zakodujemy już sobie sposób odpowiadania poprzez wahadło, możemy przejść do innych ćwiczeń. Ważna jest wola bierna, nastawienie się na odbiór. Inaczej można zmusić wahadło do różnych ruchów i wyniki nie będą miarodajne. Biometr run Wikingów Książka `ABC biometrów` w sposób klarowny i przejrzysty wprowadza czytelnika w świat praktyki radiestezyjnej z wykorzystaniem specjalnych przyrządów pomiarowych zwanych biometrami. Ich przeznaczeniem jest zapewnienie radiestecie wystarczającej koncentracji na badanym zakresie tematycznym, a więc np. na wykazie ziół, zawartości witamin, czy parametrach wody. Biometry stanowią ogromne wsparcie w pracy radiestezyjnej oraz bogate źródło specjalistycznej wiedzy |
| EAN | 9788386737734 |
| Dział | KSIĄŻKA |
| Data premiery | 2009-03-20 |
| Tytuł oryginalny | Abc Biometrów |
| ISBN | 978-83-86737-73-4, 83-86737-73-5 |
| Autor | Leszek Matela |
| Rok wydania | 2009, 2007 |
| Wydawca | Studio Astropsychologii |
| Ilość stron | 136, 140, 135 |
| Okładka | miękka, broszurowa |
| Liczba nośników | [1xKSIĄŻKA] |
| Wymiary | 28 x 19,5 cm, 19.5x28 cm |
Leszek Matela
Pozostałe
Książki