| Opis |
Jung połączy interpretację symboli astrologicznych z ich psychologicznym sposobem wyjaśnienia. Pokazał, że astrologia może wiele ofiarować psychologii, choć zdawał sobie sprawę, że analiza astrologiczna byłaby pełniejsza, gdyby odwyływała się do zdobyczy psychologii nieświadomości, do odpowiedniej interpretacji archetypów. to symbole i mity pozwalają zrozumieć i uchwycić subtelną, intuicyjną i archetypową więź istniejącą między nieświadomością człowieka a Uniwersum.
Kosmos staje się dla Junga symbolicznym zwierciadłem wydarzeń ziemskich.
Człowiek by zrozumieć swoje miejsce w kosmosie i cel życia musi nauczyć się starannie obserwować niebo by usłyszeć boską harmonię sfer.
Spis treści:
Przedmowa
Astrologia w myśli Junga i Jung w świetle astrologii - Jerzy Prokopiuk ..... 7
Wstęp ..... 11
Rozdział pierwszy.....
Mit, symbol, archetyp ..... 15
Mit jak sen..... 18
Archetypy..... 21
Znaczenie symboli..... 35
Rozdział drugi.....
Od astrologii do idei Junga ..... 41
Narodziny astrologii..... 43
Astrologia i Jung..... 50
Astrologia a nauka..... 53
Rozdział trzeci.....
Jungowska teoria astrologii ..... 63
Projektowanie nieba..... 66
Eon Ryb i cykle kosmiczne..... 74
Horoskop jako mandala..... 98
Synchroniczność ..... 104
Gwiezdne naczynie duszy..... 117
Ujęcie fizykalne..... 120
Rozdział czwarty.....
Astrologia w perspektywie psychologii Junga ..... 127
Symbolizm w astrologii..... 132
Horoskop i psyche..... 134
Astrologia i archetypy..... 136
Typologia..... 151
Kryzys..... 162
Astrologia snów..... 165
Zraniony Uzdrowiciel..... 169
Rozdział piąty.....
Horoskop Carla G. Junga ..... 175
Słońce..... 177
Księżyc..... 183
Podróż do nieświadomości..... 189
Kobiety i planetoidy..... 192
Mars..... 192
Figury..... 194
Śmierć..... 199
Jung i jego planetoida..... 200
Zakończenie ..... 207
Bibliografia ..... 213
Fragment:
Urodziliśmy się w danym momencie, w danym miejscu i cechuje nas, jak słynny rocznik wina, ta sama jakość roku i pora roku, w której ujrzał nas świat - stwierdza w jednym ze swoich dzieł Carl Gustav Jung (1875-1961), wybitny psychiatra, psycholog, badacz ludzkiej psychiki, myśliciel, którego nowatorskie idee odnosiły się do obszarów czysto filozoficznych i pozostały dla filozofii niezwykle płodne i inspirujące. Książka ta nie będzie jednak opisywać całego dorobku naukowego Junga, ponieważ próby takie już dawno zostały podjęte - zarówno przez wybitnych znawców jego myśli, kontynuatorów, uczniów, jak i adwersarzy, o czym polski Czytelnik zapewne miał niejedną okazję się przekonać. W swoich licznych dziełach Carl Gustav Jung zajmował się rozmaitymi dyscyplinami, niejednokrotnie także i tymi, które leżą poza obszarem zainteresowań nauki, ale które w taki czy inny sposób odnoszą się do ludzkiej psyche. Astrologia zgłębiana przez Junga przez 50 lat należy właśnie do tych obszarów, które wymagały od twórcy archetypów nie tyle niekonwencjonalnego podejścia, ile raczej przyjęcia otwartej, pozbawionej stereotypowych uprzedzeń postawy. To, co udało się Jungowi dostrzec w astrologii, a także to, jak ją rozumiał, stanowi właśnie przedmiot tej książki, stąd też tytuł - Jung i astrologia.
Choć Jung nigdy nie napisał żadnej pracy czysto astrologicznej, to jednak tu i ówdzie znajdujemy pewne wątki i odniesienia, w których zdradza on życzliwy stosunek do astrologii. Ba, zainteresowanie Junga astrologią i wnioski, do jakich doszedł, wywarły nawet olbrzymi wpływ na rozwój samej astrologii, która od czasu, kiedy Jung się na jej temat wypowiedział, nie jest już tą samą astrologią, jaką znali Platon, Ptolemeusz czy Kepler. Można także zaryzykować twierdzenie, że żaden astrolog nie wniósł tyle nowatorskich i oryginalnych spostrzeżeń do astrologii, co właśnie Jung.
Symbolika astrologiczna, która w dużej mierze oparta jest o pewien model oglądu świata, który moglibyśmy nazwać mitycznym, bardzo pociągała Junga; nade wszystko urzekła go sama tradycja astrologii, ponieważ każda inwencja ludzkiego ducha zawsze miała dla Junga wielkie znaczenie.
Aby dokładnie zrozumieć stosunek Junga do astrologii oraz to, w jaki sposób astrologowie wykorzystali jego idee, trzeba najpierw zapoznać się z fundamentalnymi pojęciami psychologii analitycznej, jak nazwał swoją dyscyplinę Jung. Pierwszy rozdział tej książki jest jedynie szkicowym zarysem tych zagadnień i to podanym w dość wybiórczy sposób. Zamierzeniem autora nie było bowiem streszczanie teorii Junga, lecz opisanie tych zagadnień, które dla astrologicznych rozważań są niezwykle istotne. Wszystkie te pojęcia, które nie zostały omówione w pierwszym rozdziale, będą przybliżone w innej części książki, gdzie zajmuję się niezwykle skomplikowaną problematyką utożsamienia pojęć Jungowskich z symboliką astrologiczną.
Warto zdawać sobie również sprawę z tego, jaką astrologią zajmował się Jung i z jakich źródeł korzystał, gdy zaczął ją studiować. Dlatego w drugim rozdziale pokusiłem się o przedstawienie tego zagadnienia, które stanowi jednocześnie wstęp do dyskusji o tym, czym właściwie jest astrologia oraz jaki miała ona wpływ na kształtowanie się europejskiej kultury i samej nauki.
Trzeci rozdział jest próbą uporządkowania myśli Junga odnoszących się do astrologii, na podstawie których da się stworzyć pewną ogólną teorię składającą się z kilku zasadniczych założeń i hipotez. Jung jednak widział tutaj różne problemy, których, niestety, nie udało mu się rozwiązać. Dwuznaczność jego niektórych wypowiedzi wpłynęła również na pojmowanie astrologii przez samych astrologów, którzy - będąc zafascynowani odkryciami psychologii analitycznej - nie zawsze potrafili uczynić z niej właściwy użytek. Próba adaptacji i przyporządkowania pojęć Jungowskich do astrologii jest właśnie tematem następnego, czwartego rozdziału. Omawiam tam główne stanowiska różnych astrologów wobec interesującego, ale i zarazem kontrowersyjnego utożsamienia Jungowskiej struktury psyche z modelem astrologicznym.
Książka ta byłaby niepełna, gdyby nie znalazło się w niej miejsce na przedstawienie horoskopu samego Junga, z odniesieniem jego symboliki do głównych pojęć psychologii analitycznej. Rozdział piąty, mimo zagęszczenia pewnej specyficznej dla astrologicznego języka terminologii, został napisany w taki sposób, aby osoby niewtajemniczone w arkana tej wiedzy, mogły jak najwięcej dowiedzieć się o horoskopie Junga i z tej właśnie perspektywy przyjrzeć się jego biografii.
Żywię nadzieję, że książka Jung i astrologia, prezentująca w takiej formie po raz pierwszy ten temat w Polsce, stanie się cennym materiałem i inspiracją do przemyśleń dla wszystkich osób, które chciałyby zapoznać się z jeszcze innym, ale jak zawsze niezwykle fascynującym aspektem naukowej twórczości Carla Gustava Junga.
Piotr Piotrowski
|
